Sposób na rządowych złodziei i korupcję? Kula w łeb?

Mieliśmy doskonałe prawo które  zapobiegało przestępstwom z chęci zysku popełnianym przez urzędnikom.

Niepostrzeżenie zlikwidowano prawo i zniesiono karę śmierci. Komu to przeszkadzało ? Ano łotrom co rozkradli i rozprzedali Polskę.

W skeczu Laskowika ” Z tyłu sklepu” stary klient wspomina jak było przed wojną: Tutaj stała beczka z białym kawiorem, tu z czarnym  kawiorem  ( nie mylić z kaszanką)……  Komu to panie , przeszkadzało?

Komu to przeszkadzało można zapytać po przeczytaniu  tej ustawy, której parę milionów Polaków powinno nauczyć się na pamięć i cytować na wyrywki”

 
 

Ustawa

z dnia 18 marca 1921 roku

o zwalczaniu przestępstw z chęci zysku, popełnionych przez urzędników.

 

                Art 1. Urzędnik, winny popełnienia w związku z urzędowaniemi z pogwałceniem obowiązków urzędowych lub służbowych:

                1. kradzieży lub przywłaszczenia (sprzeniewierzenia), albo udziału w tychże(art.51 k.k. ros. z r. 1903, § 5 austr. u. k. z r. 1852, §§ 47-49 niem. k. k. z r.1671), jeśli mienie skradzione lub przywłaszczon (sprzeniewierzone) było mu dostępne lub powierzone z powodu służby lub stanowiska służbowego: Z oszustwa lub udziału w niem (art. 51 k. k. ros. z r. 1903, §5 austr. u. k. z r.1852, §§ 47-49 niem. k.k. z r. 1871), jeśli oszustwo popełniono w ten sposób, że winny w zamiarze osiągnięcia dla siebie lub osoby trzeciej nieprawnej korzyści majątkowej wyrządzili innemu szkodę  majątkową przez wprowadzenie w błąd lub utrzymywanie w błędzie za pomocą przedstawienia okoliczności fałszywych, albo przekręcenia lub ukrywania prawdziwych , będzie karany śmiercią  przez rozstrzelanie.

                Art. 2. Urzędnik winny:

                1. przyjęcia bądź podarunku  lub innej korzyści majątkowej, bądź obietnicy takiego podarunku lub innej korzyści majątkowej, danych  w zamiarze skłonienia go do pogwałcenia -obowiązków urzędowychlub służbowych, albo żądania takiego podarunku lub korzyści majątkowej ;

                2.innego przestępstwa służbowego, popełnionego z chęci zyskui z pogwałceniem, obowiązków urzędowych lub służbowych w b.dzielnicach rosyjskiej pruskiej, a w b. dzielnicy austriackiej nadużycia władzy urzędowej, popełnionego z chęci zysku , będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.

                Art. 3. Urzędnik winny przyjęcia w związku z rozstrzyganiem spraw urzędowych lub służbowych bądź podarunku lub innej korzyści majątkowej, bądź obietnicy takiego podarunku lub korzyści majątkowej, danych bez zamiaru skłonienia go do pogwałcenia obowiązków urzędowych lub służbowych, albo żądania takiego podarunku lub korzyści majątkowej,ulegnie karze ciężkiego więzienia(domu karnego) od lat 4 do 15.

 

                Art. 4. Winny udziału w przestępstwach, przewidzianych w art. 1 i w ust. 2 art.2 tej ustawy, o ile udział taki nie pociąga za sobą kary surowszej w myśl art. 1, będzie karany ciężkiem więzieniem(domem karnym) od 4 do15 lat; kto zaś dopuszcza się udziału w tych przestępstwach zawodowo, będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.

                Art. 5. Kto osobiście lub za pośrednictwem osób trzecich,chociażby bezskutecznie, skłania urzędnika za pomocą podarunku, bądź innej korzyści majątkowej, bądź obietnicy tychże do pogwałcenia obowiązków urzędowych lub służbowych, lub dopuszcza się udziału w przestępstwie, przewidzianem w ust. 1 -art. 2 niniejszej ustawy-będzie karany ciężkiem więzieniem(domem karnym) od 4 – do 15 lat; jeśli zaś winny dopuszcza się takiego przestępstwa zawodowo-będzie karany śmiercią przez rozstrzelanie.

 Kto osobiście lub za pośrednictwem osób trzecich, chociażby bezskutecznie, skłania urzędnika do przestępstwa, przewidzianego w art. 3 niniejszej ustawy, lub w tem ostatniem przestępstwie dopuszcza się udziału, będzie karany więzieniem (w b. dzielnicy austriackiej – ścisłym aresztem) od 1 miesiąca do 1 roku.

 Jednak będzie wolny od kary ten, kto przyczyni się do wykrycia lubudowodnienia dokonanego przekupienia, zanim władza, powołana do ścigania, dowie się o jego czynie.

                Art. 6. Przepisy ustaw karnych dzielnicowych o prawie nadzwyczajnego łagodzenia lub zamiany kary nie stosują się do przestępstw, przewidzianych w niniejszej ustawie; wszakże w wpadkach mniejszej wagi lub w razie uznania okoliczności łagodzących sąd wymierzy za przestępstwa, przewidziane w art. 1 – 5 ustawy niniejszej, w miejsce kary śmierci, karę ,ciężkiego więzienia (domu karnego) od lat 4 do 15, karę zaś ciężkiego więzienia (domu karnego) od lat 4 do 15 wyznaczy w rozmiarze od 1 roku do 4 lat.

                Art. 7. Przestępstwa, wymienione w art. 1- 4 i cz. 1 art. 5niniejszej ustawy, uważane będą za zbrodnie; przestępstwo, przewidziane w cz. 2 art. 5, za występek.Usiłowanie będzie karane na równi z dokonaniem. Karom za udział, przewidzianym w Art. 4 i 5 niniejszej ustawy, ulegają również osoby, nie będące urzędnikami.

                Art. 8. W wypadku przestępstw, przewidzianych w art. 2, 3 i 5 niniejszej ustawy, należy otrzymany podarunek lub – wartość tegoż uznać za przepadłe na rzecz Skarbu Państwa.

               

                Art. 9. Urzędnikiem w rozumieniu ustawy niniejszej jest ten, kogo odpowiednia ustawa karna w chwili popełnienia przestępstwa za urzędnika uważa(art. 636 cz. 4 k. k. ros. z r. 1903, § 101 austr. u. k. z r. 1852 i § 359 niem. k. k. z r. 1871).               

                Art. 9.Urzędnikiem w rozumieniu ustawy niniejszej jest ten, kogo odpowiednia ustawa karna w chwili popełnienia przestępstwa za urzędnika uważa (art. 636 cz. 4 k. k. ros. z r. 1903 § 101 austr. u. k. z r. 1852 i § 359 niem. k.k. z r. 1871)

               

                Art. 10. Ustawa niniejsza nie stosuje się do osób,’ które w chwili popełnienia przestępstwa nie ukończyły lat 21;  nie dotyczy  to przestępstwa, przewidzianego w cz.2  art. 5 ustawy niniejszej.

               

                Art. 11. Przepisy ustawy niniejszej nie stosuje sie do udziału,  przewidzianego w § 49a niem. k. k. z r. 1871, tudzież do wypadków . przewidzianych w art. 151 cz. 3 k. k. ros. z r. 1903 i w § 9 austr. u. k z r. 1852

                Art. 12. Przepisy szczególne ustaw karnych, stanowiące o karach łagodniejszych lub o bezkarności  kradzieży lub przywłaszczenia (sprzeniewierzenia), nie będą stosowane do urzędników, odpowiadających według  ustawy niniejszej. Jeśli jednak winny kradzieży  lub przywłaszczenia  (sprzeniewierzenia) dobrowolnie zwrócił  mienie skradzione  lub przywłaszczone (sprzeniewierzone) albo w inny sposób wynagrodził szkodę , zanim  jego wina ujawniona została przed władzą do ścigania  przestępstw powołaną, – wolny będzie od kary.

                Art. 13. Sprawy o  przestępstwa, przewidziane w ustawie niniejszej,o ile nie stosuje się postępowania  uproszczonego, rozpoznawane będą co go winy i kary, we wszystkich instancjach przez sąd karny w składzie3 sędziów  państwowych

W b. dzielnicy rosyjskiej wyroki sądu pierwszej instancji we wszystkich- sprawach, do których stosuje się niniejsza ustawa, są  ostateczne i mogą być zaskarżone jedynie przy odpowiedniem zastosowaniu przepisów o zaskarżeniu wyroków w drodze kasacji. Jeżeli  przestępstwo jest zbrodnią, należy wyznaczy€ oskarżonemu

obrońcę z urzędu, o ile nie ma on obrońcy z wyboru W b. dzielnicy austriackiej stosuje sie odpowiednio przepis § 341 proc. kar.

                Art. 14. Winni przestępstw, popełnionych przed wejściem w życie ustawy niniejszej, ulegną karze w myśl ustaw dotychczasowych, o ile przepisy ustawy niniejszej nie przewidują łagodniejszej kary.

                Art. 15. Do osób wojskowych należy stosować€ ustawą z dn.1 sierpnia 1919 r. (Dz. Pr. No 64, poz. 386) ze zmianami, zawartymi w ustawie z dnia 17 grudnia 1920 roku (Dz. Ust. z 1921 r. No 2, poz. 4). Przepisy ustawy niniejszej stosują sie odpowiednio i w wypadkach,gdy. przestępstw, przewidzianych w art.  4 i 5, dopuszczono się odnośnie do osób, podlegających sądownictwu wojskowemu.

                     Art. 16. Rada Ministrów władna będzie uchylić€ moc obowiązującą ustawy niniejszej uchwałą, zatwierdzoną przez Naczelnika Państwa i ogłoszoną w Dzienniku Ustaw. Z chwilą wejścia w życie tej uchwały postanowienia ustaw karnych, uchylone, zmienione, lub ograniczone w swoim działaniu skutkiem przepisów ustawy niniejszej, odzyskują moc prawną.

                Art. 17. Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia; równocześnie traci moc ustawa z dnia 30 stycznia 1920 r. w przedmiocie odpowiedzialności urzędników za przestępstwa, popełnione z chęci zysku (Dz. Ust No 11, poz. 60) tudzież rozporządzenie  Rady Obrony Państwa z dnia 6 sierpnia 1920 r. (Dz. Ust  No€ 73, poz. 501) w przedmiocie poddania przestępstw, popełnionych przez urzędników z chęci zysku, orzecznictwu sądów doraźnych, oraz oparte na niem rozporządzenie Rady Ministrów z dn. 16 lutego 1921 r. (Dz. Ust  No 18, poz. 101)

                Art.18. Wykonanie tej ustawy należy do Ministra Sprawiedliwości,

a w b. dzielnicy pruskiej – do Ministra b. Dzielnicy Pruskiej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.

Marszałek:Trąmpczyński ,  Prezydent Ministrów –Witos, Minister Sprawiedliwości  w z. Dr. J. Morawski

Minister b. Dzielnicy Pruskiej W. Kucharski

 Dziwicie się że zniesienie kary śmierci ,etosy potraktowały jak własna sprawę życia i śmierci, i ja zniosły.

Na wypadek gdyby komuś przyszło do głowy , z malą kosmetyką, przywrócić gotową ustawę ?

PS. na słowa „Trybunał Stanu” wybuchają panicznym nie strachem, a śmiechem.

PS. słownictwo dotyczące dzielnicy pruskiej tez może być jak znalazł.

 
Nathanel • niepoprawni.pl

Reklama