✈ Dlaczego musieli zginąć?

Tego poranka nie można zapomnieć. Nos przyklejony do telewizora, w dłoni telefon i rozmowy z przyjaciólmi w Polsce. Złość, niedowierzanie, łzy, które płynęły same i…

I pierwsza myśl, natrętna, odganiana, niewiarygodnie nachalna:

„Zamordowali ich – bandyci”.

I kłótnia z samym sobą. Nie, to jest niemożliwe.

NIEMOŻLIWE!

Potem kłótnia z żoną, która pierwsza, bez chwili wątpliwości powiedziała na głos: „Grzesiek to był zamach”. A ja, przyznaję, nie mogłem tej oczywistości przyjąć ani zaakceptować. Tak. Wówczas 10.04.2010 roku, nie mogłem. Nie umiałem. A jednak…

Wystarczyło kilka kolejnych dni. I „już” wiedziałem. Piekielne miejsce znów zostało nakarmione krwią niewinnych ludzi. Nie. Nie niewinnych. Winnych jak najbardziej, winnych tego, że byli Polakami.

Potem dni, tygodnie, miesiące i lata czytania, myślenia, analizowania i narastającego gniewu. Wściekłości. Bezsilnej rozpaczy…

Ale przede wszystkim żelaznej woli uczynienia wszystkiego co możliwe by prawda o Zamachu Smoleńskim nie została załgana ani zapomniana.

Wiem, że takich jak ja są dziś już miliony. I wiem, że ta barbarzyńska banda, która dziś rządzi Polską, przegra. Przegra z prawdą, która ich przytoczy. I, której, słusznie, tak strasznie się boją.

A na zwycięstwo tej prawdy i wielu innych prawd zapomnianych, załganaych, wymazywanaych z pamięci narodu, nie trzeba będzie czekać przez dziesięciolecia.

My bowiem, dzięki tak wielu wspaniałym, prawym i odważnym ludziom, już ją znamy.

A więc nie chodzi dziś o prawdę. Chodzi jedynie o prawdy tej konsekwencje, dla wielu straszne, dla wielu jeszcze nieuświadomione i przez wielu odrzucane…

Dlaczego musieli zginąć?
Dlaczego, przede wszystkim, musiał zginąć On, Lech Kaczyński?

Dlatego, że zrozumiał, On i jego najbliżsi współpracownicy, co jest Polską Racją Stanu. I nie tylko zrozumiał ale z sukcesami realizował politykę, która, jako jedyna, może zapewnić przetrwanie Polski. Bo tu o być albo nie być dla Polski chodzi.

Jeśli bowiem nie stworzymy między Odrą i Bałtykiem a Morzem Czarnym i Kaukazem strefy wolności, rzeczywistej demokracji i ekonomicznego dobrobytu dla mieszkańców tego regionu, Polska nie przetrwa. To jest walka o wszystko.

Cel śmiertelnie niebezpieczny dla odwiecznie konstruowanego sojuszu Rosji i Niemiec, w jego czasowych odsłonach. A sojusz ten, zawsze skazywał Polskę na zagładę. Był jedynie różnie realizowany. Na szczęście, przynajmniej dotychczas, obie układające się strony, wcześniej czy później same brały się za łby…

Dziś od nas jedynie zależy czy ich śmierć pójdzie na marne.

Nie idzie tu ani o Tuska, ani o Bula, ani o Sikorskiego.

Idzie o Polskę.

Patologiczny antykomuch • naszeblogi.pl

Reklama