☞ Czym był „Okrągły Stół”? ■■■

Gdy chcemy sobie uświadomić czym jest jakieś skomplikowane zjawisko warto sobie stworzyć jego w miarę prosty model myślowy.

No i taki prosty ale, moim skromnym zdaniem, adekwatny model tego co się stało przy Okrągłym Stole i po Okrągłym Stole zaprezentował w tygodniku „Do rzeczy” znany publicysta Łukasz Warzecha. Zrobił to w ramach prowadzonej tam od trzech numerów dyskusji, w której wypowiadali się już panowie Rafał Matyja i Bronisław Wildstein.

Wydaje mi się, że warto ten pomysł upowszechnić.

Pozwolę sobie zatem zacytować stosowny fragment artykułu („Patologie Okrągłego Stołu”. „Do Rzeczy”. 13/2014):

Wyobraźmy sobie, że sadysta i zboczeniec porywa z ulicy przypadkową ofiarę. Przez lata więzi ją w swojej piwnicy, maltretuje, gwałci i dręczy. W końcu jednak z jakichś powodów proponuje, że wypuści ją z zaimprowizowanego więzienia na jeden dzień, by mogła się przespacerować po ulicach. Ma jednak solennie obiecać, że wieczorem pojawi się z powrotem. Ofiara wychodzi, przez cały dzień spaceruje po mieście i zamiast jak najprędzej pobiec na policję, wieczorem posłusznie wraca do swojego oprawcy.

Pan Warzecha kontynuuje:

dokładnie tak zachowała się strona opozycyjna po Okrągłym Stole w momencie, gdy było jasne, że można już bezpiecznie zerwać porozumienia z komunistami.

I tak dalej.

Też tak myślę.

Porozumienia trzeba było zawierać, przecież był to krok w dobrym kierunku.
Jednak należało wycofać się z nich natychmiast gdy tylko było można.

Alej • niepoprawni.pl
fot. wikipedia

Reklama