■■ BIAŁO-CZERWONE SZACHY

Żona kupiła nam najnowszą książkę Wojciecha Sumlińskiego, lecz zanim zdążyłem ją otworzyć – podarowała ją spontanicznie naszym serdecznym znajomym, a mnie wysłała do księgarni po następną.

Nauczony tym doświadczeniem wykupiłem hurtem kilka ostatnich egzemplarzy i schowałem jeden – w sobie tylko wiadomym miejscu…

I dobrze zrobiłem; nadliczbowe „Niebezpieczne związki…”, zapakowane w dmuchane koperty powędrowały via Poczta Polska do rodziny i przyjaciół za granicą, a ja zamelinowałem się na parę godzin w moim gabinecie i jednym tchem pochłonąłem prawie czterysta stron tekstu…

Czyta się to jak sensacyjną powieść przygodową; gęsta sieć intryg, skrytobójcze mordy, niespodziewane zwroty akcji, kilka naprawdę wzruszających przemyśleń zaszczutego przez system dziennikarza śledczego (próba samobójstwa!). To wszystko byłoby kapitalnym kryminałem, gdyby nie przewijające się w tle nazwiska najważniejszych osób w państwie. i świadomość faktu, że dotyczą spraw dla nas, Polaków najważniejszych – jakości rządzenia Polską…

Wiele opisanych wątków znałem już z wcześniejszych książek Sumlińskiego. Wiele historii powracało do spraw wydawałoby się powszechnie znanych – np. przypadku świadka koronnego „Masy” – naświetlając je z perspektywy jego współpracy z politykami. Nie chcę zdradzać szczegółów – bo wtedy lektura nie będzie dla czytelnika ciekawa, a i Autor nie zarobi na swej książce (czego mu przy okazji życzę). Ale polecam gorąco tę lekturę; chowanie głowy w piasek nic nie da…

PS Z cyklu – znalezione w sieci – przypominam moją starą balladę „Szachy” – nietypowe, bo biało-czerwone… Nieznany mi zupełnie internetowy „montażysta-amator” zaskoczył mnie swoim komediowym podejściem do poważnego zdawałoby się tematu; pointa utworu jest już jednak zupełnie serio…

Lech Makowiecki • naszeblogi.pl

Reklama